अरण्यकाण्डम्
Chapter 12 / सर्गः १२
Slōka 1 / श्लोक १
स प्रविश्य आश्रम पदम् लक्ष्मणो राघव अनुजः ।
अगस्त्य शिष्यम् आसाद्य वाक्यम् एतद् उवाच ह ॥३-१२-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
राजा दशरथो नाम ज्येष्ठः तस्य सुतो बली ।
रामः प्राप्तो मुनिम् द्रष्टुम् भार्यया सह सीतया ॥३-१२-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
लक्ष्मणो नाम तस्य अहम् भ्राता तु अवरजो हितः ।
अनुकूलः च भक्तः च यदि ते श्रोत्रम् आगतः ॥३-१२-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
ते वयम् वनम् अत्युग्रम् प्रविष्टाः पितृ शासनात् ।
द्रष्टुम् इच्छामहे सर्वे भगवन्तम् निवेद्यताम् ॥३-१२-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
तस्य तद् वचनम् श्रुत्वा लक्ष्मणस्य तपोधनः ।
तथा इति उक्त्वा अग्नि शरणम् प्रविवेश निवेदितुम् ॥३-१२-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
स प्रविश्य मुनिश्रेष्ठम् तपसा दुष्प्रधर्षणम् ।
कृत अंजलिः उवाच इदम् राम आगमनम् अञ्जसा ॥३-१२-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
यथा उक्तम् लक्ष्मणेन एव शिष्यः तस्य अगस्तस्य संमतः ।
पुत्रौ दशरथस्य इमौ रामो लक्ष्मण एव च ॥३-१२-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
प्रविष्टौ आश्रमपदम् सीतया सह भार्यया ।
द्रष्टुम् भवन्तम् आयातौ शुश्रूषार्थम् अरिन्दमौ ॥३-१२-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
यद् अत्र अनंतरम् तत् त्वम् आज्ञापयितुम् अर्हसि ।
ततः शिष्यात् उपश्रुत्य प्राप्तम् रामम् स लक्ष्मणम् ॥३-१२-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
वैदेहीम् च महाभागाम् इदम् वचनम् अब्रवीत् ।
दिष्ट्या रामः चिरस्य अद्य द्रष्टुम् माम् समुपागतः ॥३-१२-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
मनसा कांक्षितम् हि अस्य मया अपि आगमनम् प्रति ।
गम्यताम् सत्कृतो रामः स भार्यः सह लक्ष्मणः ॥३-१२-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
प्रवेश्यताम् समीपम् मे किम् असौ न प्रवेशितः ।
एवम् उक्तः तु मुनिना धर्मज्ञेन महात्मना ॥३-१२-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
अभिवाद्य अब्रवीत् शिष्यः तथा इति नियत अंजलिः ।
तदा निष्क्रम्य संभ्रान्तः शिष्यो लक्ष्मणम् अब्रवीत् ॥३-१२-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
क्व असौ रामो मुनिम् द्रष्टुम् एतु प्रविशतु स्वयम् ।
ततो गत्वा आश्रम पदम् शिष्येण सह लक्ष्मणः ॥३-१२-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
दर्शयामास काकुत्स्थम् सीताम् च जनकात्मजाम् ।
तम् शिष्यः प्रश्रितम् वाक्यम् अगस्त्य वचनम् ब्रुवन् ॥३-१२-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
प्रावेशयत् यथा न्यायम् सत्कार अर्ह सुसत्कृतम् ।
प्रविवेश ततो रामः सीतया सह लक्ष्मणः ॥३-१२-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
प्रशान्त हरिण आकीर्णम् आश्रमम् हि अवलोकयन् ।
स तत्र ब्रह्मणः स्थानम् अग्नेः स्थानम् तथैव च ॥३-१२-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
विष्णोः स्थानम् महेन्द्रस्य स्थानम् चैव विवस्वतः ।
सोम स्थानम् भग स्थानम् स्थानम् कौबेरम् एव च ॥३-१२-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
धातुर् विधातुः स्थानम् च वायोः स्थानम् तथैव च ।
स्थानम् च पाश हस्तस्य वारुणस्य महात्मनः ॥३-१२-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
स्थानम् तथैव गायत्र्या वसूनाम् स्थानम् एव च ।
स्थानम् च नागराजस्य गरुड स्थानम् एव च ॥३-१२-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
कार्तिकेयस्य च स्थानम् धर्म स्थानम् च पश्यति ।
ततः शिष्यैः परिवृतो मुनिर् अपि अभिनिष्पतत् ॥३-१२-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
तम् ददर्श अग्रतो रामो मुनीनाम् दीप्त तेजसम् ।
अब्रवीत् वचनम् वीरो लक्ष्मणम् लक्ष्मिवर्धनम् ॥३-१२-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
बहिर् लक्ष्मण निष्क्रामति अगस्त्यो भगवान् ऋषिः ।
औदार्येण अवगच्छामि निधानम् तपसाम् इमम् ॥३-१२-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
एवम् उक्त्वा महाबाहुः अगस्त्यम् सूर्य वर्चसम् ।
जग्राह आपतत् तस्य पादौ च रघुनन्दन ॥३-१२-२४॥
Slōka 25 / श्लोक २५
अभिवाद्य तु धर्मात्मा तस्थौ रामः कृतांजलिः ।
सीतया सह वैदेह्या तदा रामः स लक्ष्मणः ॥३-१२-२५॥
Slōka 26 / श्लोक २६
प्रतिगृह्य च काकुत्स्थम् अर्चयित्वा आसन उदकैः ।
कुशल प्रश्नम् उक्त्वा च आस्यताम् इति सोऽब्रवीत् ॥३-१२-२६॥
Slōka 27 / श्लोक २७
अग्निम् हुत्वा प्रदाय अर्घ्यम् अतिथिन् प्रतिपूज्य च ।
वानप्रस्थेन धर्मेण स तेषाम् भोजनम् ददौ ॥३-१२-२७॥
Slōka 28 / श्लोक २८
प्रथमम् च उपविश्य अथ धर्मज्ञो मुनिपुंगवः ।
उवाच रामम् आसीनम् प्रांजलिम् धर्मकोविदम् ॥३-१२-२८॥
Slōka 29 / श्लोक २९
अग्निम् हुत्वा प्रदाय अर्घ्यम् अतिथिम् प्रतिपूजयेत् ।
अन्यथा खलु काकुत्स्थ तपस्वी समुदाचरन् ।दुःसाक्षी इव परे लोके स्वानि मांसानि भक्षयेत् ॥३-१२-२९॥
Slōka 30 / श्लोक ३०
राजा सर्वस्य लोकस्य धर्मचारी महारथः ।
पूजनीयः च मान्यः च भवान् प्राप्तः प्रिय अतिथिः ॥३-१२-३०॥
Slōka 31 / श्लोक ३१
एवम् उक्त्वा फलैः मूलैः पुष्पैः च अन्यैः च राघवम् ।
पूजयित्वा यथा कामम् ततो अगस्त्यः तम् अब्रवीत् ॥३-१२-३१॥
Slōka 32 / श्लोक ३२
इदम् दिव्यम् महत् चापम् हेम वज्र विभूषितम् ।
वैष्णवम् पुरुषव्याघ्र निर्मितम् विश्वकर्मणा ॥३-१२-३२॥
Slōka 33 / श्लोक ३३
अमोघः सूर्य संकाशो ब्रह्मदत्तः शर उत्तमः ।
दत्तो मम महेन्द्रेण तूणी च अक्षय सायकौ ॥३-१२-३३॥
Slōka 34 / श्लोक ३४
संपूर्णौ निशितैः बाणैः ज्वलद्भिः इव पावकैः ।
महा रजत कोशो अयम् असिः हेमविभूषितः ॥३-१२-३४॥
Slōka 35 / श्लोक ३५
अनेन धनुषा राम हत्वा संख्ये महासुरान् ।
आजहार श्रियम् दीप्ताम् पुरा विष्णुर् दिव ओकसाम् ॥३-१२-३५॥
Slōka 36 / श्लोक ३६
तत् धनुः तौ च तूणि च शरम् खड्गम् च मानद ।
जयाय प्रतिगृह्णीष्व वज्रम् वज्रधरो यथा ॥३-१२-३६॥
Slōka 37 / श्लोक ३७
एवम् उक्त्वा महा तेजाः समस्तम् तत् वर आयुधम् ।
दत्त्वा रामाय भगवान् अगस्त्यः पुनर् अब्रवीत् ॥३-१२-३७॥