अयोध्याकाण्डम्
Chapter 90 / सर्गः ९०
Slōka 1 / श्लोक १
भरद्वाजाश्रमं दृष्ट्वा क्रोशादेव नरर्षभ: ।
बलं सर्वमवस्थाप्य जगाम सह मन्त्रिभि: ॥ २.९०.१
Slōka 2 / श्लोक २
पद्भ्यामेव हि धर्मज्ञो न्यस्तशस्त्रपरिच्छद: ।
वसानो वाससी क्षौमे पुरोधाय पुरोधसम् ॥ २.९०.२
Slōka 3 / श्लोक ३
तत: सन्दर्शने तस्य भरद्वाजस्य राघव: ।
मन्त्रिणस्तानवस्थाप्य जगामानुपुरोहितम् ॥ २.९०.३
Slōka 4 / श्लोक ४
ऺवसिष्ठमथ दृष्ट्वैव भरद्वाजो महातपा: ।
सञ्चचालासनात्तूर्णं शिष्यानर्ध्यमिति ब्रुवन् ॥ २.९०.४
Slōka 5 / श्लोक ५
वसिष्ठसाहचर्य्यादिति भाव: ॥ २.९०.५
Slōka 6 / श्लोक ६
ताभ्यामर्ध्यं च पाद्यं च दत्त्वा पश्चात् फलानि च ।
आनुपूर्व्याच्च धर्मज्ञ: पप्रच्छ कुशलं कुले ॥ २.९०.६
Slōka 7 / श्लोक ७
अयोध्यायां बले कोशे मित्रेष्वपि च मन्त्रिषु ।
जानन् दशरथं वृत्तं न राजानमुदाहरत् ॥ २.९०.७
Slōka 8 / श्लोक ८
वसिष्ठो भरतश्चैनं पप्रच्छतुरनामयम् ।
शरीरे ऽग्निषु वृक्षेषु शिष्येषु मृगपक्षिषु ॥ २.९०.८
Slōka 9 / श्लोक ९
तथेति तत्प्रतिज्ञाय भरद्वाजो महातपा: ।
भरतं प्रत्युवाचेदं राघवस्नेहबन्धनात् ॥ २.९०.९
Slōka 10 / श्लोक १०
किमिहागमने कार्य्यं तव राज्यं प्रशासत: ।
एतदाचक्ष्व मे सर्वं नहि मे शुद्ध्यते मन: ॥ २.९०.१०
Slōka 11 / श्लोक ११
सुषुवे यममित्रघ्नं कौसल्या नन्दवर्द्धनम् ।
भ्रात्रा सह सभार्यो यश्चिरं प्रव्राजितो वनम् ॥ २.९०.११
Slōka 12 / श्लोक १२
नियुक्त: स्त्रीनियुक्तेन पित्रा यो ऽसौ महायशा: ।
वनवासी भवेतीह समा: किल चतुर्दश ॥ २.९०.१२
Slōka 13 / श्लोक १३
कच्चिन्न तस्यापापस्य पापं कर्तुमिहेच्छसि ।
अकण्टकं भोक्तुमना राज्यं तस्यानुजस्य च ॥ २.९०.१३
Slōka 14 / श्लोक १४
एवमुक्तो भरद्वाजं भरत: प्रत्युवाच ह ।
पर्य्यश्रुनयनो दु:खाद्वाचा संसज्जमानया ॥ २.९०.१४
Slōka 15 / श्लोक १५
हतो ऽस्मि यदि मामेवं भगवानपि मन्यते ।
मत्तो न दोषमाशङ्के नैवं मामनुशाधि हि ॥ २.९०.१५
Slōka 16 / श्लोक १६
न चैत दिष्टं माता मे यदवोचन्मदन्तरे ।
नाहमेतेन तुष्टश्च न तद्वचनमाददे ॥ २.९०.१६
Slōka 17 / श्लोक १७
अहं तु तं नरव्याघ्रमुपयात: प्रसादक: ।
प्रतिनेतुमयोध्यां च पादौ तस्याभिवन्दितुम् ॥ २.९०.१७
Slōka 18 / श्लोक १८
त्वं मामेवङ्गतं मत्वा प्रसादं कर्तुमर्हसि ।
शंस मे भगवन् राम: क्व सम्प्रति महीपति: ॥ २.९०.१८
Slōka 19 / श्लोक १९
वसिष्ठादिभिर्ऋत्विग्भिर्याचितो भगवांस्तत: ।
उवाच तं भरद्वाज: प्रसादाद्भरतं वच: ॥ २.९०.१९
Slōka 20 / श्लोक २०
त्वय्येतत्पुरुषव्याघ्र युक्तं राघववंशजे ।
गुरुवृत्तिर्दमश्चैव साधूनां चानुयायिता ॥ २.९०.२०
Slōka 21 / श्लोक २१
जाने चैतन्मन:स्थं ते दृढीकरणमस्त्विति ।
अपृच्छं त्वां तथात्यर्थं कीर्त्तिं समभिवर्द्धयन् ॥ २.९०.२१
Slōka 22 / श्लोक २२
जाने च रामं धर्म्मज्ञं ससीतं सहलक्ष्मणम् ।
असौ वसति ते भ्राता चित्रकूटे महागिरौ ॥ २.९०.२२
Slōka 23 / श्लोक २३
श्वस्तु गन्तासि तं देशं वसाद्य सह मन्त्रिभि: ।
एतं मे कुरु सुप्राज्ञ कामं कामार्थकोविद ॥ २.९०.२३
Slōka 24 / श्लोक २४
ततस्तथेत्येवमुदारदर्शन: प्रतीतरूपो भरतो ऽब्रवीद्वच: ।
चकार बुद्धिं च तदा तदाश्रमे निशानिवासाय नराधिपात्मज: ॥ २.९०.२४ ॥