सुन्दरकाण्डम्
Chapter 4 / सर्गः ४
Slōka 1 / श्लोक १
स निर्जत्य पुरीम् लण्का श्रेष्ठाम् ताम् कामरूपिणीम् ।
विक्रमेण महातेजा हनुमान् कपिसत्तमः ॥५-४-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
अद्वारेण मःआतेजा हौमान् कपिसत्तमः ।
प्रविश्य नगरीम् लङ्काम् कपिराजहितम्करः ॥५-४-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
चक्रेणाऽथ पदम् सव्यम् शत्रूणाम् स तु मूर्धनि ।
प्रविष्टः सत्त्वसंपन्नो विशायाम् मारुतात्मजः ॥५-४-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
स महापथमास्थाय मुक्तापुष्पविराजितम् ।
ततस्तु ताम् पुरीम् लङ्काम् रम्यामभिययौ कपिः ॥५-४-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
हसित उद्घुष्ट निनदैः तूर्य घोष पुरः सरैः ।
वज्र अन्कुश निकाशैः च वज्र जाल विभूषितैः ॥५-४-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
गृह मेधैः पुरी रम्या बभासे द्यौः इव अम्बुदैः ।
प्रजज्वाल तदा लन्का रक्षः गण गृहैः शुभैः ॥५-४-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
सित अभ्र सदृशैः चित्रैः पद्म स्वस्तिक सम्स्थितैः ।
वर्धमान गृहैः च अपि सर्वतः सुविभाषितैः ॥५-४-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
ताम् चित्र माल्य आभरणाम् कपि राज हितम् करः ।
राघव अर्थम् चरन् श्रीमान् ददर्श च ननन्द च ॥५-४-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
भवनाद्भवनं गच्छ्न् ददर्श पवनात्मजः ।
विविधाकृतिरूपाणि भवनानि ततस्ततः ॥५-४-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
शुश्राव मधुरम् गीतम् त्रि स्थान स्वर भूषितम् ।
स्त्रीणाम् मद समृद्धानाम् दिवि च अप्सरसाम् इव ॥५-४-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
शुश्राव कान्ची निनदम् नूपुराणाम् च निह्स्वनम् ।
सोपान निनदामः चैव भवनेषु महात्मनम् ॥५-४-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
आस्फोटित निनादामः च क्ष्वेडितामः च ततः ततः ।
शुश्राव जपताम् तत्र मन्त्रन् रक्षोगृहेषु वै ॥५-४-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
स्वाध्याय निरतामः चैव यातु धानान् ददर्श सः ।
रावण स्तव सम्युक्तान् गर्जतः राक्षसान् अपि ॥५-४-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
राज मार्गम् समावृत्य स्थितम् रक्षः बलम् महत् ।
ददर्श मध्यमे गुल्मे राक्षसस्य चरान् बहून् ॥५-४-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
दीक्षितान् जटिलान् मुण्डान् गः अजिन अम्बर वाससः ।
दर्भ मुष्टि प्रहरणान् अग्नि कुण्ड आयुधामः तथा ॥५-४-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
कूट मुद्गर पाणीमः च दण्ड आयुध धरान् अपि ।
एक अक्ष अनेक कर्णामः च चलल् लम्ब पयः धरान् ॥५-४-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
करालान् भुग्न वक्त्रामः च विकटान् वामनामः तथा ।
धन्विनः खड्गिनः चैव शतघ्नी मुसल आयुधान् ॥५-४-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
परिघ उत्तम हस्तामः च विचित्र कवच उज्ज्वलान् ।
नातिस्थूलान् नातिकृशान् नातिदीर्घ अतिह्रस्वकान् ॥५-४-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
नातिगौरान्नातिकृष्णान्नातिकुब्जान्न वामनान् ।
विरूपान् बहु रूपामः च सुरूपामः च सुवर्चसः ॥५-४-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
ध्वजीन् पताकिनश्चैव ददर्श विविधायुधान् ।
शक्ति वृक्ष आयुधामः चैव पट्टिश अशनि धारिणः ॥५-४-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
क्षेपणी पाश हस्तामः च ददर्श स महा कपिः ।
स्रग्विणः त्व् अनुलिप्तामः च वर आभरण भूषितान् ॥५-४-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
नानावेषसमायुक्तान्यथास्वैरगतान् बहून् ।
तीक्ष्ण शूल धरामः चैव वज्रिणः च महा बलान् ॥५-४-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
शत साहस्रम् अव्यग्रम् आरक्षम् मध्यमम् कपिः ।
रक्षोधिपतिनिर्दिष्टम् ददर्शान्तःपुराग्रतः ॥५-४-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
स तदा तद्गृहम् दृष्ट्वा महाहाटकतोरणम् ।
राक्षसेन्द्रस्य विख्यातमद्रिमूर्ध्नि प्रतिष्ठितम् ॥५-४-२४॥
Slōka 25 / श्लोक २५
पुण्डरीकावतम्साभिः परिखाभिरलम्कृतम् ।
प्राकार आवृतम् अत्यन्तम् ददर्श स महा कपिः ॥५-४-२५॥
Slōka 26 / श्लोक २६
त्रिविष्टप निभम् दिव्यम् दिव्य नाद विनादितम् ।
वाजि हेषित सम्घुष्टम् नादितम् भूषणैः तथा ॥५-४-२६॥
Slōka 27 / श्लोक २७
रथैः यानैः विमानैः च तथा गज हयैः शुभैः ।
वारणैः च चतुः दन्तैः श्वेत अभ्र निचय उपमैः ॥५-४-२७॥
Slōka 28 / श्लोक २८
भूषितम् रुचिर द्वारम् मत्तैः च मृग पक्षिभिः ।
राक्षस अधिपतेः गुप्तम् आविवेश गृहम् कपिः ॥५-४-२८॥
Slōka 29 / श्लोक २९
सहेमजाम्बूनदचक्रवाLअम् ।
महार्ह मुक्तामणिभूषितान्तम् ।परार्थ्यकालागुरुचन्दनाक्तं ।स रावणान्तःपुरमाविवेश ॥५-४-२९॥
Slōka 30 / श्लोक ३०
॥ इति रामायने सुन्दरकाण्डे चतुर्थः सर्गः ॥