किष्किन्धाकाण्डम्डम्
Chapter 34 / सर्गः ३४
Slōka 1 / श्लोक १
Slōka 1
तम् अप्रतिहतम् क्रुद्धम् प्रविष्टम् पुरुषर्षभम् ।
सुग्रीवो लक्ष्मणम् दृष्ट्वा बभूव व्यथित इन्द्रियः ॥४-३४-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
Slōka 2
क्रुद्धम् निःश्वसमानम् तम् प्रदीप्तम् इव तेजसा ।
भ्रातुर् व्यसन संतप्तम् दृष्ट्वा दशरथ आत्मजम् ॥४-३४-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
Slōka 3
उत्पपात हरिश्रेष्ठो हित्वा सौवर्णम् आसनम् ।
महान् महेन्द्रस्य यथा स्वलंकृत इव ध्वजः ॥४-३४-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
Slōka 4
उत्पतंतम् अनूत्पेतू रुमा प्रभृतयः स्त्रियः ।
सुग्रीवम् गगने पूर्णम् चंद्रम् तारा गणा इव ॥४-३४-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
Slōka 5
संरक्त नयनः श्रीमान् संचचार कृतांजलिः ।
बभूव अवस्थितः तत्र कल्प वृक्षो महान् इव ॥४-३४-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
Slōka 6
रुमा द्वितीयम् सुग्रीवम् नारी मध्य गतम् स्थितम् ।
अब्रवीत् लक्ष्मणः क्रुद्धः स तारम् शशिनम् यथा ॥४-३४-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
Slōka 7
सत्त्व अभिजन संपन्नः स अनुक्रोशो जितेन्द्रियः ।
कृतज्ञः सत्य वादी च राजा लोके महीयते ॥४-३४-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
Slōka 8
यस्तु राजा स्थितो अधर्मे मित्राणाम् उपकारिणाम् ।
मिथ्या प्रतिज्ञाम् कुरुते को नृशंस तरः ततः ॥४-३४-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
Slōka 9
शतम् अश्व अनृते हन्ति सहस्रम् तु गव अनृते ।
आत्मानम् स्व जनम् हन्ति पुरुषः पुरुष अनृते ॥४-३४-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
Slōka 10
पूर्वम् कृतार्थो मित्राणाम् न तत् प्रति करोति यः ।
कृतघ्नः सर्व भूतानाम् स वध्यः प्लवगेश्वर ॥४-३४-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
Slōka 11
गीतो अयम् ब्रह्मणा श्लोकः सर्व लोक नमस्कृतः ।
दृष्ट्वा कृतघ्नम् क्रुद्धेन तम् निबोध प्लवम्गम ॥४-३४-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
Slōka 12
गो घ्ने च एव सुरापे च चौरे भग्न व्रते तथा ।
निष्कृतिर् विहिता सद्भिः कृतघ्ने न अस्ति निष्कृतिः ॥४-३४-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
Slōka 13
अनार्य त्वम् कृतघ्नः च मिथ्या वादी च वानर ।
पूर्वम् कृतार्थो रामस्य न तत् प्रतिकरोषि यत् ॥४-३४-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
Slōka 14
ननु नाम कृतार्थेन त्वया रामस्य वानर ।
सीताया मार्गणे यत्नः कर्तव्यः कृतम् इच्छता ॥४-३४-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
Slōka 15
स त्वम् ग्राम्येषु भोगेषु सक्तो मिथ्या प्रतिश्रवः ।
न त्वाम् रामो विजानीते सर्पम् मण्डूक राविणम् ॥४-३४-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
Slōka 16
महाभागेन रामेण पापः करुण वेदिना ।
हरीणाम् प्रापितो राज्यम् त्वम् दुरात्मा महात्मना ॥४-३४-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
Slōka 17
कृतम् चेत् न अभिजानीषे राघवस्य महात्मनः ।
सद्यः त्वम् निशितैर् बाणैर् हतो द्रक्ष्यसि वालिनम् ॥४-३४-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
Slōka 18
न च संकुचितः पन्था येन वाली हतो गतः ।
समये तिष्ठ सुग्रीव मा वालि पथम् अन्वगाः ॥४-३४-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
Slōka 19
न नूनम् इक्ष्वाकु वरस्य कार्मुकात्शरान् च तान् पश्यसि वज्र संनिभान् ।
ततः सुखम् नाम विषेवसे सुखीन राम कार्यम् मनसा अपि अवेक्षसे ॥४-३४-१९॥