बालकाण्डम्
Chapter 77 / सर्गः ७७
Slōka 1 / श्लोक १
गते रामे प्रशांत आत्मा रामो दाशरथिः धनुः ।
वरुणाय अप्रमेयाय ददौ हस्ते महायशाः ॥१-७७-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
अभिवाद्य ततो रामो वसिष्ठ प्रमुखान् ऋषीन् ।
पितरम् विह्वलम् दृष्ट्वा प्रोवाच रघुनंदनः ॥१-७७-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
जामदग्न्यो गतो रामः प्रयातु चतुर् अन्गिणी ।
अयोध्या अभिमुखी सेना त्वया नाथेन पालिता ॥१-७७-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
रामस्य वचनम् श्रुत्वा राजा दशरथः सुतम् ।
बाहुभ्याम् सम्परिष्वज्य मूर्ध्नि उपाघ्राय राघवम् ॥१-७७-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
गतो राम इति श्रुत्वा हृष्टः प्रमुदितो नृपः ।
पुनर्जातम् तदा मेने पुत्रम् आत्मानम् एव च ॥१-७७-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
चोदयामास ताम् सेनाम् जगाम आशु ततः पुरीम् ।
पताका ध्वजिनीम् रम्याम् तूर्य उद् घुष्ट निनादिताम् ॥१-७७-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
सिक्त राज पथा रम्याम् प्रकीर्ण कुसुम उत्कराम् ।
राज प्रवेश सुमुखैः पौरैः मंगल पाणिभिः ॥१-७७-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
सम्पूर्णाम् प्राविशत् राजा जन ओघैः समलम्कृताम् ।
पौरैः प्रति उद्गतो दूरम् द्विजैः च पुर वासिभिः ॥१-७७-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
पुत्रैः अनुगतः श्रीमान् श्रीमद्भिः च महायशाः ।
प्रविवेश गृहम् राजा हिमवत् सदृशम् प्रियम् ॥१-७७-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
ननन्द स्वजनैः राजा गृहे कामैः सुपूजितः ।
कौसल्या च सुमित्रा च कैकेयी च सुमध्यमा ॥१-७७-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
वधू प्रतिग्रहे युक्ता याः च अन्या राज योषितः ।
ततः सीताम् महाभागाम् ऊर्मिलाम् च यशस्विनीम् ॥१-७७-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
कुशध्वज सुते च उभे जगृहुः नृप योषितः ।
मंगल आलापनैः होमैः शोभिताः क्षौम वाससः ॥१-७७-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
देवत आयतनानि आशु सर्वाः ताः प्रत्यपूजयन् ।
अभिवाद्य अभिवाद्यान् च सर्वा राज सुताः तदा ॥१-७७-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
रेमिरे मुदिताः सर्वा भर्तृभिः सहिता रहः ।
कृत दाराः कृत अस्त्राः च स धनाः स सुहृत् जनाः ॥१-७७-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
शुश्रूषमाणाः पितरम् वर्तयन्ति नरर्षभाः ।
कस्यचित् अथ कालस्य राजा दशरधः सुतम् ॥१-७७-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
भरतम् कैकेयी पुत्रम् अब्रवीत् रघुनंदन ।
अयम् केकय राजस्य पुत्रो वसति पुत्रक ॥१-७७-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
त्वाम् नेतुम् आगतो वीरो युधाजित् मातुलः तव ।
श्रुत्वा दशरथस्य एतत् भरतः कैकेयि सुतः ॥१-७७-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
गमनाय अभिचक्राम शत्रुघ्न सहितः तदा ।
आपृच्छ्य पितरम् शूरो रामम् च अक्लिष्ट कर्मणम् ॥१-७७-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
मातॄः च अपि नरश्रेष्ट शत्रुघ्न सहितो ययौ ।
युधाजित् प्राप्य भरतम् स शत्रुघ्नम् प्रहर्षितः ॥१-७७-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
स्व पुरम् प्रविवेशत् वीरः पिता तस्य तुतोष ह ।
गते च भरते रामो लक्ष्मणः च महाबलः ॥१-७७-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
पितरम् देव संकाशम् पूजयामासतुः तदा ।
पितुः आज्ञाम् पुरस्कृत्य पौर कार्याणि सर्वशः ॥१-७७-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
चकार रामः सर्वाणि प्रियाणि च हितानि च ।
मातृभ्यो मातृ कार्याणि कृत्वा परम यंत्रितः ॥१-७७-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
गुरूणाम् गुरु कार्याणि काले काले अन्ववैक्षत ।
एवम् दशरथः प्रीतो ब्राह्मणा नैगमाः तथा ॥१-७७-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
रामस्य शील वृत्तेन सर्वम् विषय वासिनः ।
तेषाम् अति यशा लोके रामः सत्य पराक्रमः ॥१-७७-२४॥
Slōka 25 / श्लोक २५
स्वयम्भूः इव भूतानाम् बभूव गुणवत्तरः ।
रामः च सीतया सार्धम् विजहार बहून् ऋतून् ॥१-७७-२५॥
Slōka 26 / श्लोक २६
मनस्वी तद् गतमानस्य तस्या हृदि समर्पितः ।
प्रिया तु सीता रामस्य दाराः पितृ कृता इति ॥१-७७-२६॥
Slōka 27 / श्लोक २७
गुणात् रूप गुणात् च अपि प्रीतिः भूयो अभिवर्धते ।
तस्याः च भर्ता द्विगुणम् हृदये परिवर्तते ॥१-७७-२७॥
Slōka 28 / श्लोक २८
अन्तर् गतम् अपि व्यक्तम् आख्याति हृदयम् हृदा ।
तस्य भूयो विशेषेण मैथिली जनक आत्मजा ।देवताभिः समा रूपे सीता श्रीः इव रूपिणी ॥१-७७-२८॥
Slōka 29 / श्लोक २९
तया स राज ऋषि सुतो अभिकामयासमेयिवान् उत्तम राज कन्यया ।
अतीव रामः शुशुभे मुदा अन्वितोविभुः श्रिया विष्णुः इव अमर ईश्वरः ॥१-७७-२९॥