बालकाण्डम्
Chapter 56 / सर्गः ५६
Slōka 1 / श्लोक १
एवम् उक्तो वसिष्ठेन विश्वामित्रो महाबलः ।
आग्नेयम् अस्त्रम् उत्क्षिप्य तिष्ठ तिष्ठ इति च अब्रवीत् ॥१-५६-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
ब्रह्मदण्डम् समुद्यम्य काल दण्डम् इव अपरम् ।
वसिष्ठो भगवान् क्रोधात् इदम् वचनम् अब्रवीत् ॥१-५६-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
क्षत्र बन्धो स्थितो अस्मि एष यद् बलम् तद् विदर्शय ।
नाशयामि अद्य ते दर्पम् शस्त्रस्य तव गाधिज ॥१-५६-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
क्व च ते क्षत्रिय बलम् क्व च ब्रह्म बलम् महत् ।
पश्य ब्रह्म बलम् दिव्यम् मम क्षत्रिय पांसन ॥१-५६-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
तस्य अस्त्रम् गाधि पुत्रस्य घोरम् आग्नेयम् उत्तमम् ।
ब्रह्म दण्डेन तत् शांतम् अग्नेः वेग इव अंभसा ॥१-५६-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
वारुणम् चैव रौद्रम् च ऐन्द्रम् पाशुपतम् तथा ।
ऐषीकम् च अपि चिक्षेप रुषितो गाधि नंदनः ॥१-५६-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
मानवम् मोहनम् चैव गांधर्वम् स्वापनम् तथा ।
जृंभणम् मदानम् चैव संतापन विलापने ॥१-५६-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
शोषणम् दारणम् चैव वज्रम् अस्त्रम् सुदुर्जयम् ।
ब्रह्म पाशम् काल पाशम् वारुणम् पाशम् एव च ॥१-५६-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
पिनाकम् अस्त्रम् च दयितम् शुष्क आर्द्रे अशनी तथा ।
दण्ड अस्त्रम् अथ पैशाचम् क्रौन्चम् अस्त्रम् तथैव च ॥१-५६-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
धर्म चक्रम् काल चक्रम् विष्णु चक्रम् तथैव च ।
वायव्यम् मथनम् चैव अस्त्रम् हय शिरः तथा ॥१-५६-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
शक्ति द्वयम् च चिक्षेप कंकालम् मुसलम् तथा ।
वैद्याधरम् महाअस्त्रम् च कालास्त्रम् अथ दारुणम् ॥१-५६-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
त्रिशूलम् अस्त्रम् घोरम् च कापालम् अथ कंकणम् ।
एतानि अस्त्राणि चिक्षेप सर्वाणि रघु नंदन ॥१-५६-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
वसिष्ठे जपताम् श्रेष्ठे तद् अद्भुतम् इव अभवत् ।
तानि सर्वाणि दण्डेन ग्रसते ब्रह्मणः सुतः ॥१-५६-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
तेषु शांतेषु ब्रह्मास्त्रम् क्षिप्तवान् गाधि नंदनः ।
तत् अस्त्रम् उद्यतम् दृष्ट्वा देवाः स अग्नि पुरोगमाः ॥१-५६-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
देव ऋषयः च संभ्रांता गंधर्वाः स महा उरगाः ।
त्रैलोक्यम् आसीत् संत्रस्तम् ब्रह्मास्त्रे समुदीरिते ॥१-५६-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
तत् अपि अस्त्रम् महाघोरम् ब्राह्मम् ब्राह्मेण तेजसा ।
वसिष्ठो ग्रसते सर्वम् ब्रह्म दण्डेन राघव ॥१-५६-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
ब्रह्म अस्त्रम् ग्रसमानस्य वसिष्ठस्य महात्मनः ।
त्रैलोक्य मोहनम् रौद्रम् रूपम् आसीत् सुदारुणम् ॥१-५६-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
रोम कूपेषु सर्वेषु वसिष्ठस्य महात्मनः ।
मरीच्य इव निष्पेतुः अग्नेः धूम आकुल अर्चिषः ॥१-५६-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
प्राज्वलत् ब्रह्म दण्डः च वसिष्ठस्य कर उद्यतः ।
विधूम इव काल अग्निः यम दण्ड इव अपरः ॥१-५६-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
ततो अस्तुवन् मुनि गणा वसिष्ठम् जपताम् वरम् ।
अमोघम् ते बलम् ब्रह्मन् तेजो धारय तेजसा ॥१-५६-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
निगृहीतः त्वया ब्रह्मन् विश्वामित्रो महातपाः ।
प्रसीद जपताम् श्रेष्ठ लोकाः सन्तु गत व्यथाः ॥१-५६-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
एवम् उक्तो महातेजाः शमम् चक्रे महातपाः ।
विश्वामित्रो अपि निकृतो विनिःश्वस्य इदम् अब्रवीत् ॥१-५६-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
धिक् बलम् क्षत्रिय बलम् ब्रह्म तेजो बलम् बलम् ।
एकेन ब्रह्म दण्डेन सर्व अस्त्राणि हतानि मे ॥१-५६-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
तत् एतत् समवेक्ष्य अहम् प्रसन्न इन्द्रिय मानसः ।
तपो महत् समास्थास्ये यत् वै ब्रह्मत्व कारणम् ॥१-५६-२४॥