अरण्यकाण्डम्
Chapter 58 / सर्गः ५८
Slōka 1 / श्लोक १
स दृष्ट्वा लक्ष्मणम् दीनम् शून्यम् दशरथ आत्मजः ।
पर्यपृच्छत धर्माअत्मा वैदेहीम् आगतम् विना ॥३-५८-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
प्रस्थितम् दण्डक अरण्यम् या माम् अनुजगाम ह ।
क्व सा लक्ष्मण वैदेही याम् हित्वा त्वम् इह आगतः ॥३-५८-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
राज्य भ्रष्टस्य दीनस्य दण्डकान् परिधावतः ।
क्व सा दुःख सहाया मे वैदेही तनु मध्यमा ॥३-५८-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
याम् विना न उत्सहे वीर मुहूर्तम् अपि जीवितुम् ।
क्व सा प्राण सहाया मे सीता सुर सुत उपमा ॥३-५८-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
पतित्वम् अमराणाम् वा पृथिव्याः च अपि लक्ष्मण ।
विना ताम् तपनीय आभाम् न इच्छेयम् जनक आत्मजाम् ॥३-५८-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
कच्चित् जीवति वैदेही प्राणैः प्रियतरा मम ।
कच्चित् प्रव्राजनम् वीर न मे मिथ्या भविष्यति ॥३-५८-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
सीता निमित्तम् सौमित्रे मृते मयि गते त्वयि ।
कच्चित् स कामा सुखिता कैकेयी सा भविष्यति ॥३-५८-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
स पुत्र राज्याम् सिद्ध अर्थाम् मृत पुत्रा तपस्विनी ।
उपस्थास्यति कौसल्या कच्चित् सौम्येन - सौम्य न - कैकयीम् ॥३-५८-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
यदि जीवति वैदेही गमिष्याम्य् आश्रमम् पुनः ।
सुवृत्ता यदि वृत्ता सा प्राणान् त्यक्ष्यामि लक्ष्मण ॥३-५८-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
यदि माम् आश्रम गतम् वैदेही न अभिभाषते ।
पुनः प्रहसिता सीता विनशिष्यामि लक्ष्मण ॥३-५८-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
ब्रूहि लक्ष्मण वैदेही यदि जीवति वा न वा ।
त्वयि प्रमत्ते रक्षोभिः भक्षिता वा तपस्विनी ॥३-५८-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
सुकुमारी च बाला च नित्यम् च अदुःख दर्शिनी ।
मत् वियोगेन वैदेही व्यक्तम् शोचति दुर्मनाः ॥३-५८-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
सर्वथा रक्षसा तेन जिह्मेन सुदुरात्मना ।
वदता लक्ष्मण इति उच्Cऐः तव अपि जनितम् भयम् ॥३-५८-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
श्रुतः च मन्ये वैदेह्या स स्वरः सदृशो मम ।
त्रस्तया प्रेषितः त्वम् च द्रष्टुम् माम् शीघ्रम् आगतः ॥३-५८-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
सर्वथा तु कृतम् कष्टम् सीताम् उत्सृजता वने ।
प्रतिकर्तुम् नृशंसानाम् रक्षसाम् दत्तम् अन्तरम् ॥३-५८-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
दुःखिताः खर घातेन राक्षसाः पिशित अशनाः ।
तैः सीता निहता घोरैः भविष्यति न संशयः ॥३-५८-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
अहो अस्मि व्यसने मग्नः सर्वथा रिपु नाशन ।
किम् तु इदानीम् करिष्यामि शंके प्राप्तव्यम् ईदृशम् ॥३-५८-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
इति सीताम् वरारोहाम् चिंतयन् एव राघवः ।
आजगाम जन स्थानम् त्वरया सह लक्ष्मणः ॥३-५८-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
विगर्हमाणो अनुजम् आर्त रूपम्क्षुधा श्रमेण एव पिपासया च ।
विनिःश्वसन् शुष्क मुखो विषण्णःप्रतिश्रयम् प्राप्य समीक्ष्य शून्यम् ॥३-५८-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
स्वम् आश्रमम् स प्रविगाह्य वीरोविहार देशान् अनुसृत्य कांश्चित् ।
एतत् तत् इति एव निवास भूमौप्रहृष्ट रोमा व्यथितो बभूव ॥३-५८-२०॥