किष्किन्धाकाण्डम्डम्
Chapter 38 / सर्गः ३८
Slōka 1 / श्लोक १
Slōka 1
प्रतिगृह्य च तत् सर्वम् उपानयम् उपाहृतम् ।
वानरान् सान्त्वयित्वा च सर्वान् एव व्यसर्जयत् ॥४-३८-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
Slōka 2
विसर्जयित्वा स हरीन् सहस्रान् तान् कृत कर्मणः ।
मेने कृतार्थम् आत्मानम् राघवम् च महाबलम् ॥४-३८-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
Slōka 3
स लक्ष्मणो भीम बलम् सर्व वानर सत्तमम् ।
अब्रवीत् प्रश्रितम् वाक्यम् सुग्रीवम् संप्रहर्षयन् ॥४-३८-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
Slōka 4
किष्किंधाया विनिष्क्राम यदि ते सौम्य रोचते ।
तस्य तत् वचनम् श्रुत्वा लक्ष्मणस्य सुभाषितम् ॥४-३८-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
Slōka 5
सुग्रीवः परम प्रीतो वाक्यम् एतत् उवाच ह ।
एवम् भवतु गच्छामः स्थेयम् त्वत् शासने मया ॥४-३८-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
Slōka 6
तम् एवम् उक्त्वा सुग्रीवो लक्ष्मणम् शुभ लक्षणम् ।
विसर्जयामास तदा तारा अद्याः च एव योषितः ॥४-३८-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
Slōka 7
एहि इति उच्छैः हरि वरान् सुग्रीवः समुदाहरत् ।
तस्य तद् वचनम् श्रुत्वा हरयः शीघ्रम् आययुः ॥४-३८-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
Slōka 8
बद्ध अंजलि पुटाः सर्वे ये स्युः स्त्री दर्शन क्षमाः ।
तान् उवाच ततः प्राप्तान् राजा अर्क सदृश प्रभः ॥४-३८-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
Slōka 9
उपस्थापयत क्षिप्रम् शिबिकाम् मम वानराः ।
श्रुत्वा तु वचनम् तस्य हरयः शीघ्र विक्रमाः ॥४-३८-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
Slōka 10
समुपस्थापयामासुः शिबिकाम् प्रिय दर्शनाम् ।
ताम् उपस्थापिताम् दृष्ट्वा शिबिकाम् वानराधिपः ॥४-३८-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
Slōka 11
लक्ष्मण आरुह्यताम् शीघ्रम् इति सौमित्रिम् अब्रवीत् ।
इति उक्त्वा कांचनम् यानम् सुग्रीवः सूर्य सन्निभम् ॥४-३८-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
Slōka 12
बहुभिः हरिभिः युक्तम् आरुरोह स लक्ष्मणः ।
पाण्डुरेण आतपत्रेण ध्रियमाणेन मूर्धनि ॥४-३८-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
Slōka 13
शुक्लैः च वाल व्यजनैः धूयमानैः समंततः ।
शंख भेरी निनादैः च वन्दिभिः च अभिवन्दितः ॥४-३८-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
Slōka 14
निर्ययौ प्राप्य सुग्रीवो राज्य श्रियम् अनुत्तमाम् ।
स वानर शतैः तीष्क्णैः बहुभिः शस्त्र पाणिभिः ॥४-३८-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
Slōka 15
परिकीर्णो ययौ तत्र यत्र रामो व्यवस्थितः ।
स तम् देशम् अनुप्राप्य श्रेष्ठम् राम निषेवितम् ॥४-३८-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
Slōka 16
अवातरत् महातेजाः शिबिकायाः स लक्ष्मणः ।
आसाद्य च ततो रामम् कृत अंजलि पुटो अभवत् ॥४-३८-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
Slōka 17
कृत अंजलौ स्थिते तस्मिन् वानराः च अभवन् तथा ।
तटाकम् इव तम् दृष्ट्वा रामः कुड्मल पंकजम् ॥४-३८-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
Slōka 18
वानराणाम् महत् सैन्यम् सुग्रीवे प्रीतिमान् अभूत् ।
पादयोः पतितम् मूर्ध्ना तम् उत्थाप्य हरीश्वरम् ॥४-३८-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
Slōka 19
प्रेम्णा च बहुमानात् च राघवः परिषस्वजे ।
परिष्वज्य च धर्मात्मा निषीद इति ततो अब्रवीत् ॥४-३८-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
Slōka 20
निषण्णम् तम् ततो दृष्ट्वा क्षितौ रामो अब्रवीत् ततः ।
धर्मम् अर्थम् च कामम् च काले यः तु निषेवते ॥४-३८-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
Slōka 21
विभज्य सततम् वीर स राजा हरिसत्तम ।
हित्वा धर्मम् तथा अर्थम् च कामम् यः तु निषेवते ॥४-३८-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
Slōka 22
स वृक्ष अग्रे यथा सुप्तः पतितः प्रतिबुध्यते ।
अमित्राणाम् वधे युक्तो मित्राणाम् संग्रहे रतः ॥४-३८-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
Slōka 23
त्रिवर्ग फल भोक्ता च राजा धर्मेण युज्यते ।
उद्योग समयः तु एष प्राप्तः शत्रु निषूदन ॥४-३८-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
Slōka 24
संचिंत्यताम् हि पिंगेश हरिभिः सह मंत्रिभिः ।
एवम् उक्तः तु सुग्रीवो रामम् वचनम् अब्रवीत् ॥४-३८-२४॥
Slōka 25 / श्लोक २५
Slōka 25
प्रनष्टा श्रीः च कीर्तिः च कपि राज्यम् च शाश्वतम् ।
त्वत् प्रसादात् महाबाहो पुनः प्राप्तम् इदम् मया ॥४-३८-२५॥
Slōka 26 / श्लोक २६
Slōka 26
तव देव प्रसदात् च भ्रातुः च जयताम् वर ।
कृतम् न प्रतिकुर्यात् यः पुरुषाणाम् स दूषकः ॥४-३८-२६॥
Slōka 27 / श्लोक २७
Slōka 27
एते वानर मुख्याः च शतशः शत्रु सूदन ।
प्राप्ताः च आदाय बलिनः पृथिव्याम् सर्व वानरान् ॥४-३८-२७॥
Slōka 28 / श्लोक २८
Slōka 28
ऋक्षाः च वानराः शूरा गोलांगूलाः च राघव ।
कांतार वन दुर्गाणाम् अभिज्ञा घोर दर्शनाः ॥४-३८-२८॥
Slōka 29 / श्लोक २९
Slōka 29
देव गन्धर्व पुत्राः च वानराः काम रूपिणः ।
स्वैः स्वैः परिवृताः सैन्यैः वर्तन्ते पथि राघव ॥४-३८-२९॥
Slōka 30 / श्लोक ३०
Slōka 30
शतैः शत सहस्रैः च कोटिभिः च प्लवंगमाः ।
अयुतैः च आवृता वीरा शंकुभिः च परंतप ॥४-३८-३०॥
Slōka 31 / श्लोक ३१
Slōka 31
अर्बुदैः अर्बुद शतैः मध्यैः च अन्तैः च वानराः ।
समुद्राः च परार्धाः च हरयो हरि यूथपाः ॥४-३८-३१॥
Slōka 32 / श्लोक ३२
Slōka 32
आगमिष्यन्ति ते राजन् महेन्द्र सम विक्रमाः ।
मेघ पर्वत संकाशा मेरु विन्ध्य कृत आलयाः ॥४-३८-३२॥
Slōka 33 / श्लोक ३३
Slōka 33
ते त्वाम् अभिगमिष्यन्ति राक्षसम् योद्धुम् आहवे ।
निहत्य रावणम् युद्धे हि आनयिष्यन्ति मैथिलीम् ॥४-३८-३३॥
Slōka 34 / श्लोक ३४
Slōka 34
ततः समुद्योगम् अवेक्ष्य वीर्यवान्हरि प्रवीरस्य निदेश वर्तिनः ।
बभूव हर्षात् वसुधा अधिप आत्मजःप्रबुद्ध नील उत्पल तुल्य दर्शनः ॥४-३८-३४॥