अयोध्याकाण्डम्
Chapter 17 / सर्गः १७
Slōka 1 / श्लोक १
स रामः रथम् आस्थाय सम्प्रह्Rष्ट सुह्Rज् जनः ।
पताकाध्वजसंपन्नं महार्हगुरुधूपितम् ॥२-१७-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
अपश्यन् नगरम् श्रीमान् नाना जन समाकुलम् ।
स ग्Rहैः अभ्र सम्काशैः पाण्डुरैः उपशोभितम् ॥२-१७-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
राज मार्गम् ययौ रामः मध्येन अगरु धूपितम् ।
चन्दनानाम् च मुख्यानामगुरूणाम् च सम्चयैः ॥२-१७-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
उत्तमानाम् च गन्धानां क्षौमकौशाम्बरस्य च ।
अविद्धाभिश्च मुक्ताभिरुत्तमैः स्फाटिकैरपि ॥२-१७-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
शोभमानम् असम्बाधम् तम् राज पथम् उत्तमम् ।
सम्व्Rतम् विविधैः पण्यैः भक्ष्यैः उच्च अवचैः अपि ॥२-१७-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
ददर्श तं राजपथं दिवि देवपथम् यथा ।
दध्यक्षतहविर्लाजैर्धूपैरगुरुचम्दनैः ॥२-१७-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
नानामाल्योपगंधैश्च सदाभ्यर्चितचत्वरम् ।
आशीर् वादान् बहून् श्Rण्वन् सुह्Rद्भिः समुदीरितान् ॥२-१७-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
यथा अर्हम् च अपि सम्पूज्य सर्वान् एव नरान् ययौ ।
पितामहैः आचरितम् तथैव प्रपितामहैः ॥२-१७-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
अद्य उपादाय तम् मार्गम् अभिषिक्तः अनुपालय ।
यथा स्म लालिताः पित्रा यथा पूर्वैः पितामहैः ॥२-१७-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
ततः सुखतरम् सर्वे रामे वत्स्याम राजनि ।
अलमद्य हि भुक्तेन परम अर्थैः अलम् च नः ॥२-१७-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
यथा पश्याम निर्यान्तम् रामम् राज्ये प्रतिष्ठितम् ।
ततः हि न प्रियतरम् न अन्यत् किम्चित् भविष्यति ॥२-१७-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
यथा अभिषेको रामस्य राज्येन अमित तेजसः ।
एताः च अन्याः च सुह्Rदाम् उदासीनः कथाः शुभाः ॥२-१७-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
आत्म सम्पूजनीः श्Rण्वन् ययौ रामः महा पथम् ।
न हि तस्मान् मनः कश्चिच् चक्षुषी वा नर उत्तमात् ॥२-१७-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
नरः शक्नोति अपाक्रष्टुम् अतिक्रान्ते अपि राघवे ।
यश्च रामं न पश्येत्तु यं च रामो न पश्यति ॥२-१७-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
निन्दतः सर्वलोकेषु स्वात्माप्येनम् विगर्हते ।
सर्वेषाम् स हि धर्म आत्मा वर्णानाम् कुरुते दयाम् ॥२-१७-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
चतुर्णाम् हि वयह्स्थानाम् तेन ते तम् अनुव्रताः ।
चत्पुष्पथान् देवपथाम्श्चैत्यान्यायतनानि च ॥२-१७-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
प्रदक्षिणम् परिहरन् जगाम नृपतेस्सुतः ।
स राज कुलम् आसाद्य महा इन्द्र भवन उपमम् ॥२-१७-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
प्रासादश्पङ्गैर्विविधैः कैलासशिखरोपमैः ।
आवारयद्भि र्गनं विमानैरिव पाण्डुरैः ॥२-१७-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
वर्धमानगृहैश्चापि रत्न जालपरिष्कृतैः ।
तत्पृथिव्यां गृहवरं महेन्द्रसदनोपमम् ॥२-१७-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
राज पुत्रः पितुर् वेश्म प्रविवेश श्रिया ज्वलन् ।
स कक्ष्या धन्विभिर्गुप्तास्तिस्रोऽतिक्रम्य वाजिभिः ॥२-१७-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
पदातिरपरे कक्ष्ये द्वे जगाम नरोत्तमः ।
स सर्वाः समतिक्रम्य कक्ष्या दशरथ आत्मजः ॥२-१७-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
सम्निवर्त्य जनम् सर्वम् शुद्ध अन्तः पुरम् अभ्यगात् ।
तस्मिन् प्रविष्टे पितुर् अन्तिकम् तदा ।जनः स सर्वो मुदितः न्Rप आत्मजे ।प्रतीक्षते तस्य पुनः स्म निर्गमम् ।यथा उदयम् चन्द्रमसः सरित् पतिः ॥२-१७-२२॥