अरण्यकाण्डम्
Chapter 74 / सर्गः ७४
Slōka 1 / श्लोक १
तौ कबन्धेन तम् मार्गम् पम्पाया दर्शितम् वने ।
आतस्थतुः दिशम् गृह्य प्रतीचीम् नृ वर आत्मजौ ॥३-७४-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
तौ शैलेषु आचित अनेकान् क्षौद्र कल्प फल द्रुमान् ।
वीक्षन्तौ जग्मतुः द्रष्टुम् सुग्रीवम् राम लक्ष्मणौ ॥३-७४-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
कृत्वा च शैल पृष्ठे तु तौ वासम् रघु नन्दनौ ।
पंपायाः पश्चिमम् तीरम् राघवौ उपतस्थतुः ॥३-७४-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
तौ पुष्करिण्याः पंपायाः तीरम् आसाद्य पश्चिमम् ।
अपश्यताम् ततः तत्र शबर्या रम्यम् आश्रमम् ॥३-७४-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
तौ तम् आश्रमम् आसाद्य द्रुमैः बहुभिः आवृतम् ।
सु रम्यम् अभिवीक्षन्तौ शबरीम् अभ्युपेयतुः ॥३-७४-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
तौ दृष्ट्वा तु तदा सिद्धा समुत्थाय कृतांजलिः ।
पादौ जग्राह रामस्य लक्ष्मणस्य च धीमतः ॥३-७४-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
पाद्यम् आचमनीयम् च सर्वम् प्रददात् यथा विधि ।
ताम् उवाच ततो रामः श्रमणीम् धर्म संस्थिताम् ॥३-७४-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
कच्चित् ते निर्जिता विघ्नाः कच्चित् ते वर्धते तपः ।
कच्चित् ते नियतः कोप आहारः च तपोधने ॥३-७४-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
कच्चित् ते नियमाः प्राप्ताः कच्चित् ते मनसः सुखम् ।
कच्चित् ते गुरु शुश्रूषा सफला चारु भाषिणि ॥३-७४-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
रामेण तापसी पृष्ठा सा सिद्धा सिद्ध सम्मता ।
शशंस शबरी वृद्धा रामाय प्रति अवस्थिता ॥३-७४-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
अद्य प्राप्ता तपः सिद्धिः तव संदर्शनात् मया ।
अद्य मे सफलम् जन्म गुरवः च सुपूजिताः ॥३-७४-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
अद्य मे सफलम् तप्तम् स्वर्गः चैव भविष्यति ।
त्वयि देव वरे राम पूजिते पुरुषर्षभ ॥३-७४-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
तव अहम् चक्षुषा सौम्य पूता सौम्येन मानद ।
गमिष्याम्यक्षयांलोकांस्वत्प्रसादादरिन्दम - यद्वा -गमिष्यामि अक्षयान् लोकान् त्वत् प्रसादात् अरिंदम ॥३-७४-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
चित्रकूटम् त्वयि प्राप्ते विमानैः अतुल प्रभैः ।
इतः ते दिवम् आरूढा यान् अहम् पर्यचारिषम् ॥३-७४-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
तैः च अहम् उक्ता धर्म ज्ञैः महाभागैः महर्षिभिः ।
आगमिष्यति ते रामः सु पुण्यम् इमम् आश्रमम् ॥३-७४-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
स ते प्रतिग्रहीतव्यः सौमित्रि सहितो अतिथिः ।
तम् च दृष्ट्वा वरान् लोकान् अक्षयान् त्वम् गमिष्यसि ॥३-७४-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
एवम् उक्ता महाभागैः तदा अहम् पुरुषर्षभ ।
मया तु विविधम् वन्यम् संचितम् पुरुषर्षभ ॥३-७४-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
तव अर्थे पुरुषव्याघ्र पम्पायाः तीर संभवम् ।
एवम् उक्तः स धर्मात्मा शबर्या शबरीम् इदम् ॥३-७४-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
राघवः प्राह विज्ञाने ताम् नित्यम् अबहिष्कृताम् ।
दनोः सकाशात् तत्त्वेन प्रभावम् ते महात्मनः ॥३-७४-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
श्रुतम् प्रत्यक्षम् इच्छामि संद्रष्टुम् यदि मन्यसे ।
एतत् तु वचनम् श्रुत्वा राम वक्त्रात् विनिःसृतम् ॥३-७४-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
शबरी दर्शयामास तौ उभौ तत् वनम् महत् ।
पश्य मेघ घन प्रख्यम् मृग पक्षि समाकुलम् ॥३-७४-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
मतंग वनम् इति एव विश्रुतम् रघुनंदन ।
इह ते भावित आत्मानो गुरवो मे महाद्युते ।जुहवान् चक्रिरे नीडम् मंत्रवत् मंत्र पूजितम् ॥३-७४-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
इयम् प्रत्यक् स्थली वेदी यत्र ते मे सुसत्कृताः ।
पुष्प उपहारम् कुर्वन्ति श्रमात् उद् वेपिभिः करैः ॥३-७४-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
तेषाम् तपः प्रभावेन पश्य अद्य अपि रघूत्तम ।
द्योतयन्ति दिशः सर्वाः श्रिया वेद्यः अतुल प्रभाः ॥३-७४-२४॥
Slōka 25 / श्लोक २५
अशक्नुवद्भिस्तैर्गन्तुमुपवासश्रमालसैः - यद्वा -अशक्नुवद्भिः तैः गन्तुम् उपवास श्रम आलसैः ।
चिन्तिते अभ्यागतान् पश्य समेतान् सप्त सागरान् ॥३-७४-२५॥
Slōka 26 / श्लोक २६
कृत अभिषेकैः तैः न्यस्ता वल्कलाः पादपेषु इह ।
अद्य अपि न विशुष्यन्ति प्रदेशे रघुनंदन ॥३-७४-२६॥
Slōka 27 / श्लोक २७
देव कार्याणि कुर्वद्भिः यानि इमानि कृतानि वै ।
पुष्पैः कुवलयैः सार्थम् म्लानत्वम् न तु यान्ति वै ॥३-७४-२७॥
Slōka 28 / श्लोक २८
कृत्स्नम् वनम् इदम् दृष्टम् श्रोतव्यम् च श्रुतम् त्वया ।
तत् इच्छामि अभ्यनुज्ञाता त्यक्ष्यामि एतत् कलेवरम् ॥३-७४-२८॥
Slōka 29 / श्लोक २९
तेषाम् इच्छामि अहम् गन्तुम् समीपम् भावित आत्मनाम् ।
मुनीनाम् आश्रमो येषाम् अहम् च परिचारिणी ॥३-७४-२९॥
Slōka 30 / श्लोक ३०
धर्मिष्ठम् तु वचः श्रुत्वा राघवः सह लक्ष्मणः ।
प्रहर्सम् अतुलम् लेभे आश्चर्यम् इदम् च अब्रवीत् ॥३-७४-३०॥
Slōka 31 / श्लोक ३१
ताम् उवाच ततो रामः शबरी संश्रित व्रताम् ।
अर्चितो अहम् त्वया भद्रे गच्छ कामम् यथा सुखम् ॥३-७४-३१॥
Slōka 32 / श्लोक ३२
इति एवम् उक्ता जटिला चीर कृष्ण अजिन अंबरा ।
अनुज्ञाता तु रामेण हुत्वा आत्मानम् हुत अशने ॥३-७४-३२॥
Slōka 33 / श्लोक ३३
ज्वलत् पावक संकाशा स्वर्गम् एव जगाम सा ।
दिव्यम् आभरण संयुक्ता दिव्य माल्य अनुलेपना ॥३-७४-३३॥
Slōka 34 / श्लोक ३४
दिव्य अंबर धरा तत्र बभूव प्रिय दर्शन ।
विराजयन्ती तम् देशम् विद्युत् सौदामिनी यथा ॥३-७४-३४॥
Slōka 35 / श्लोक ३५
यत्र ते सुकृत आत्मानो विहरन्ति महर्षयः ।
तत् पुण्यम् शबरी स्थानम् जगाम आत्म समाधिना ॥३-७४-३५॥