अयोध्याकाण्डम्
Chapter 25 / सर्गः २५
Slōka 1 / श्लोक १
सा अपनीय तम् आयासम् उपस्पृश्य जलम् शुचि ।
चकार माता रामस्य मन्गलानि मनस्विनी ॥२-२५-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
न शक्यसे वारयौइतुम् गच्छेदानीम् रघुत्तम ।
श्रीघ्रम् च विनिवर्तस्व वर्तस्व च सताम् क्रमे ॥२-२५-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
यम् पालयसि धर्मम् त्वम् धृत्या च नियमेन च ।
सवै राघवशार्दुल! धर्मस्त्वामभिरक्षतु ॥२-२५-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
येभ्यः प्रणमसे पुत्र चैत्येष्वायतनेषु च ।
ते च त्वामभिरक्षन्तु वने सह महर्षिभिः ॥२-२५-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
यानि दत्तानि तेऽ स्त्राणि विश्वामित्रेण धीमता ।
तानि त्वामभिरक्षन्तु गुणैस्समुदितम् सदा ॥२-२५-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
पितृशुश्रुषया पुत्र मातृशु श्रूषया तथा ।
सत्येन च महाबाहो चिरम् जीवाभिरक्षितः ॥२-२५-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
समित्कुशपवित्राणि वेद्यश्चायतनानि च ।
स्थण्ढिलानि विचित्राणि शैला वृक्षाः कुशुफा ह्रदाः ॥२-२५-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
पतङ्गाः पन्नगाः सिम्हास्त्वाम् रक्षन्तु नरोत्तम ।
स्वस्ति साध्याः च विश्वे च मरुतः च महर्षयः ॥२-२५-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
स्वस्ति धाता विधाता च स्वस्ति पूषा भगो अर्यमा ।
ऋतवः चैव पक्षाः च मासाः सम्वत्सराः क्षपाः ॥२-२५-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
ऋतवश्चैव पक्षाश्च मासास्सम्वत्सराः क्षपाः ।
दिनानि च मुहूर्ताः च स्वस्ति कुर्वन्तु ते सदा ॥२-२५-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
स्मृतिर् धृतिः च धर्मः च पान्तु त्वाम् पुत्र सर्वतः ।
स्कन्दः च भगवान् देवः सोमः च सबृहस्पतिः ॥२-२५-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
सप्त ऋषयो नारदः च ते त्वाम् रक्षन्तु सर्वतः ।
याश्चापि सर्वतः सिद्दा दिश्श्च सदिगीश्वराः ॥२-२५-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
स्तुता मया वने तस्मिन् पान्तुत्वाम् पुत्र नित्यशः ।
शैलाः सर्वे समुद्राश्च राजा वरुण एव च ॥२-२५-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
द्यौरन्तरिक्षम् पृथिवी नद्यस्सर्वास्तथैव च ।
नक्षत्राणि च सर्वाणि ग्रहाः च सहदेवताः ॥२-२५-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
अहोरात्रे तथा सन्ध्ये पान्तु त्वाम् वनमाश्रितम् ।
ऋतवश्चैव ष्ट्पुण्या मासाः सम्वत्सरास्तथा ॥२-२५-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
कलाश्च काष्ठाश्च तथा तव शर्म दिशन्तु ते ।
महा वनानि चरतः मुनि वेषस्य धीमतः ॥२-२५-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
तवादित्याश्च दैत्याश्च भवन्तु सुखदाः सदा ।
राक्षसानाम् पिशाचानाम् रौद्राणाम् क्रूरकर्मणाम् ॥२-२५-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
क्रव्यादानाम् च सर्वेषम् माभूत्पुत्रक ते भयम् ।
प्लवगा वृश्चिका दम्शा मशकाः चैव कानने ॥२-२५-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
सरी सृपाः च कीटाः च मा भूवन् गहने तव ।
महा द्विपाः च सिम्हाः च व्याघ्राऋक्षाः च दम्ष्ट्रिणः ॥२-२५-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
महिषाः शृन्गिणो रौद्रा न ते द्रुह्यन्तु पुत्रक ।
नृ माम्स भोजना रौद्रा ये च अन्ये सत्त्व जातयः ॥२-२५-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
मा च त्वाम् हिम्सिषुः पुत्र मया सम्पूजिताः तु इह ।
आगमाः ते शिवाः सन्तु सिध्यन्तु च पराक्रमाः ॥२-२५-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
सर्व सम्पत्तयो राम स्वस्तिमान् गच्च पुत्रक ।
स्वस्ति ते अस्तु आन्तरिक्षेभ्यः पार्थिवेभ्यः पुनः पुनः ॥२-२५-२२॥
Slōka 23 / श्लोक २३
सर्वेभ्यः चैव देवेभ्यो ये च ते परिपन्थिनः ।
गुरुः सोमश्च सूर्यश्च धनदोऽथ यमस्तथा ॥२-२५-२३॥
Slōka 24 / श्लोक २४
पान्तु त्वामर्चिता राम! दण्डकारण्यवासिनम् ।
अग्निर्वायुस्तथा धूमोमन्त्राश्चर्षिमुखाच्च्युताः ॥२-२५-२४॥
Slōka 25 / श्लोक २५
उपस्पर्शनकाले तु पान्तु त्वाम् रघुन्ददन ।
सर्व लोक प्रभुर् ब्रह्मा भूत भर्ता तथा ऋषयः ॥२-२५-२५॥
Slōka 26 / श्लोक २६
ये च शेषाः सुराः ते त्वाम् रक्षन्तु वन वासिनम् ।
इति माल्यैः सुर गणान् गन्धैः च अपि यशस्विनी ॥२-२५-२६॥
Slōka 27 / श्लोक २७
स्तुतिभिः च अनुरूपाभिर् आनर्च आयत लोचना ।
ज्वलनम् समुपादाय ब्राह्मणेन महात्मना ॥२-२५-२७॥
Slōka 28 / श्लोक २८
हावयामास विधिना राममङ्गलकारणात् ।
घृतम् श्वेतानि माल्यानि समिधः श्वेतसर्षपान् ॥२-२५-२८॥
Slōka 29 / श्लोक २९
उपसम्पादयामास कौसल्या पमाङ्गना ।
उपाध्यायः स विधिना हुत्व शान्तिमनामयम् ॥२-२५-२९॥
Slōka 30 / श्लोक ३०
हुतहव्यावशेषेण बाह्यम् बलिमकल्पयत् ।
मधुदद्यक्षतघृतैः स्वस्तिवाच्य द्विजाम् स्ततः ॥२-२५-३०॥
Slōka 31 / श्लोक ३१
वाचयामास रामस्य वने स्वस्त्ययनक्रियाः ।
ततस्तन्मै द्विजेन्द्राय राममाता यशस्विनी ॥२-२५-३१॥
Slōka 32 / श्लोक ३२
दक्षिणाम् प्रददौ काम्याम् राघवम् चेदमब्रवीत् ।
यन् मन्गलम् सहस्र अक्षे सर्व देव नमः कृते ॥२-२५-३२॥
Slōka 33 / श्लोक ३३
वृत्र नाशे समभवत् तत् ते भवतु मन्गलम् ।
यन् मन्गलम् सुपर्णस्य विनता अकल्पयत् पुरा ॥२-२५-३३॥
Slōka 34 / श्लोक ३४
अमृतम् प्रार्थयानस्य तत् ते भवतु मन्गलम् ।
अमृतोत्पादने दैत्यान् घ्नतो वज्रधरस्य यत् ॥२-२५-३४॥
Slōka 35 / श्लोक ३५
अदितिर्मङ्गLअम् प्रादात् तत्ते भवतु मङ्गLअम् ।
तीन्विक्रमान् प्रकमतो विष्णोरमिततेजसः ॥२-२५-३५॥
Slōka 36 / श्लोक ३६
यदासीन्मङ्गLअम् प्रादात् तत्ते भवतु मङ्गLअम् ।
ऋतवः सागरा द्वीपा वेदा लोका दिश्श्चते ॥२-२५-३६॥
Slōka 37 / श्लोक ३७
मम्गLआनि महाबाहो दिशन्तु शुभवङ्गLआः ।
इति पुत्रस्य शेषाश्च कृत्वा शिरसि भामिनी ॥२-२५-३७॥
Slōka 38 / श्लोक ३८
गन्दाम्श्चापि समालभ्य राममायतलो चना ।
ओषधीम् च अपि सिद्ध अर्थाम् विशल्य करणीम् शुभाम् ॥२-२५-३८॥
Slōka 39 / श्लोक ३९
चकार रक्षाम् कौसल्या मन्त्रैः अभिजजाप च ।
उवाचातिप्रहृष्टेव सा दुःखवशर्तिनी ॥२-२५-३९॥
Slōka 40 / श्लोक ४०
वाङ्मात्रेण न भावेन वाचा सम्सज्जमानया ।
आनम्य मूर्ध्नि च आघ्राय परिष्वज्य यशस्विनी ॥२-२५-४०॥
Slōka 41 / श्लोक ४१
अवदत् पुत्र सिद्ध अर्थो गच्च राम यथा सुखम् ।
अरोगम् सर्व सिद्ध अर्थम् अयोध्याम् पुनर् आगतम् ॥२-२५-४१॥
Slōka 42 / श्लोक ४२
पश्यामि त्वाम् सुखम् वत्स सुस्थितम् राज वेश्मनि ।
प्रणष्टकुःखसम्कल्पा हर्षविद्योतितानना ॥२-२५-४२॥
Slōka 43 / श्लोक ४३
द्रक्ष्यामि त्वाम् वनात्र्पाप्तम् पूर्णचन्द्रमिवोदितम् ।
भद्रासनगतम् राम वनवासादिहागतम् ॥२-२५-४३॥
Slōka 44 / श्लोक ४४
द्रक्षामि च पुनस्त्वाम् तु तीर्णवन्तम् पितुर्वचः ।
मङ्गशैरुपसम्पन्नो वनवासादिहागतः ॥२-२५-४४॥
Slōka 45 / श्लोक ४५
पध्वा मम च नित्यम् त्वम् कामान् सम्वर्ध याहि भोः ।
मया अर्चिता देव गणाः शिव आदयो ।महर्षयो भूत महा असुर उरगाः ।अभिप्रयातस्य वनम् चिराय ते।हितानि कान्क्षन्तु दिशः च राघव ॥२-२५-४५॥
Slōka 46 / श्लोक ४६
इति इव च अश्रु प्रतिपूर्ण लोचना।
समाप्य च स्वस्त्ययनम् यथा विधि ।प्रदक्षिणम् चैव चकार राघवम् ।पुनः पुनः च अपि निपीड्य सस्वजे ॥२-२५-४६॥
Slōka 47 / श्लोक ४७
तथा तु देव्या स कृत प्रदक्षिणो ।
निपीड्य मातुः चरणौ पुनः पुनः ।जगाम सीता निलयम् महा यशाः ।स राघवः प्रज्वलितः स्वया श्रिया ॥२-२५-४७॥