अयोध्याकाण्डम्
Chapter 85 / सर्गः ८५
Slōka 1 / श्लोक १
एवम् उक्तः तु भरतः निषाद अधिपतिम् गुहम् ।
प्रत्युवाच महा प्राज्ञो वाक्यम् हेतु अर्थ सम्हितम् ॥२-८५-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
ऊर्जितः खलु ते कामः कृतः मम गुरोह् सखे ।
यो मे त्वम् ईदृशीम् सेनाम् एको अभ्यर्चितुम् इच्चसि ॥२-८५-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
इति उक्त्वा तु महा तेजा गुहम् वचनम् उत्तमम् ।
अब्रवीद् भरतः श्रीमान् निषाद अधिपतिम् पुनः ॥२-८५-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
कतरेण गमिष्यामि भरद्वाज आश्रमम् गुह ।
गहनो अयम् भृशम् देशो गन्गा अनूपो दुरत्ययः ॥२-८५-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
तस्य तत् वचनम् श्रुत्वा राज पुत्रस्य धीमतः ।
अब्रवीत् प्रान्जलिर् वाक्यम् गुहो गहन गोचरः ॥२-८५-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
दाशाः तु अनुगमिष्यन्ति धन्विनः सुसमाहिताः ।
अहम् च अनुगमिष्यामि राज पुत्र महा यशः ॥२-८५-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
कच्चिन् न दुष्टः व्रजसि रामस्य अक्लिष्ट कर्मणः ।
इयम् ते महती सेना शन्काम् जनयति इव मे ॥२-८५-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
तम् एवम् अभिभाषन्तम् आकाशैव निर्मलः ।
भरतः श्लक्ष्णया वाचा गुहम् वचनम् अब्रवीत् ॥२-८५-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
मा भूत् स कालो यत् कष्टम् न माम् शन्कितुम् अर्हसि ।
राघवः स हि मे भ्राता ज्येष्ठः पितृ समः मम ॥२-८५-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
तम् निवर्तयितुम् यामि काकुत्स्थम् वन वासिनम् ।
बुद्धिर् अन्या न ते कार्या गुह सत्यम् ब्रवीमि ते ॥२-८५-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
स तु सम्हृष्ट वदनः श्रुत्वा भरत भाषितम् ।
पुनर् एव अब्रवीद् वाक्यम् भरतम् प्रति हर्षितः ॥२-८५-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
धन्यः त्वम् न त्वया तुल्यम् पश्यामि जगती तले ।
अयत्नात् आगतम् राज्यम् यः त्वम् त्यक्तुम् इह इच्चसि ॥२-८५-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
शाश्वती खलु ते कीर्तिर् लोकान् अनुचरिष्यति ।
यः त्वम् कृच्च्र गतम् रामम् प्रत्यानयितुम् इच्चसि ॥२-८५-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
एवम् सम्भाषमाणस्य गुहस्य भरतम् तदा ।
बभौ नष्ट प्रभः सूर्यो रजनी च अभ्यवर्तत ॥२-८५-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
सम्निवेश्य स ताम् सेनाम् गुहेन परितोषितः ।
शत्रुघ्नेन सह श्रीमान् शयनम् पुनर् आगमत् ॥२-८५-१५॥
Slōka 16 / श्लोक १६
राम चिन्तामयः शोको भरतस्य महात्मनः ।
उपस्थितः हि अनर्हस्य धर्म प्रेक्षस्य तादृशः ॥२-८५-१६॥
Slōka 17 / श्लोक १७
अन्तर् दाहेन दहनः सम्तापयति राघवम् ।
वन दाह अभिसम्तप्तम् गूढो अग्निर् इव पादपम् ॥२-८५-१७॥
Slōka 18 / श्लोक १८
प्रस्रुतः सर्व गात्रेभ्यः स्वेदः शोक अग्नि सम्भवः ।
यथा सूर्य अम्शु सम्तप्तः हिमवान् प्रस्रुतः हिमम् ॥२-८५-१८॥
Slōka 19 / श्लोक १९
ध्यान निर्दर शैलेन विनिह्श्वसित धातुना ।
दैन्य पादप सम्घेन शोक आयास अधिशृन्गिणा ॥२-८५-१९॥
Slōka 20 / श्लोक २०
प्रमोह अनन्त सत्त्वेन सम्ताप ओषधि वेणुना ।
आक्रान्तः दुह्ख शैलेन महता कैकयी सुतः ॥२-८५-२०॥
Slōka 21 / श्लोक २१
विनिश्श्वसन्वै भृशदुर्मनास्ततः ।
प्रमूढसम्ज्ञः परमापदम् गतः ।शमम् न लेभे हृदयज्वरार्दितो ।नरर्षभो यूथहतो यथर्षभः ॥२-८५-२१॥
Slōka 22 / श्लोक २२
गुहेन सार्धम् भरतः समागतः ।
महा अनुभावः सजनः समाहितः ।सुदुर्मनाः तम् भरतम् तदा पुनर् ।गुहः समाश्वासयद् अग्रजम् प्रति ॥२-८५-२२॥