Star (-) Watch (-)

Ramayana

अयोध्याकाण्डम्

Chapter 6 / सर्गः ६

Slōka 1 / श्लोक १

गते पुरोहिते रामः स्नातो नियतमानसः ।
सह पत्न्या विशालाक्ष्या नारायणमुपागमत् ॥२-६-१॥

Slōka 2 / श्लोक २

प्रगृह्य शिरसा पात्रं हविषो विधिवत्तदा ।
महते दैवतायाज्यं जुहाव ज्वलितानले ॥२-६-२॥

Slōka 3 / श्लोक ३

शेषं च हविषस्तस्य प्राश्याशास्यात्मनः प्रियम् ।
ध्यायन्नारायणं देवं स्वास्तीर्णे कुशसंस्तरे ॥२-६-३॥

Slōka 4 / श्लोक ४

वाग्यतः सह वैदेह्या भूत्वा नियतमानसः ।
श्रीमत्यायतने विष्णोः शिश्ये नरवरात्मजः ॥२-६-४॥

Slōka 5 / श्लोक ५

एकयामावशिष्टायां रात्र्यां प्रतिविबुध्य सः ।
अलञ्कारविधिं कृत्स्नं कारयामास वेश्मनः ॥२-६-५॥

Slōka 6 / श्लोक ६

तत्र शृण्वन् सुखा वाचः सूतमागधवन्दिनाम् ।
पूर्वां सन्ध्यामुपासीनो जजाप यतमानसः ॥२-६-६॥

Slōka 7 / श्लोक ७

तुष्टाव प्रणतश्चैव शिरसा मधुसूदनम् ।
विमलक्षौमसंवीतो वाचयामास च द्विजान् ॥२-६-७॥

Slōka 8 / श्लोक ८

तेषां पुण्याहघोषोऽध गम्भीरमधुरस्तदा ।
अयोध्यां पूरयामास तूर्यघोषानुनादितः ॥२-६-८॥

Slōka 9 / श्लोक ९

कृतोपवासं तु तदा वैदेह्या सह राघवम् ।
अयोध्यानिलयः श्रुत्वा सर्वः प्रमुदितो जनः ॥२-६-९॥

Slōka 10 / श्लोक १०

ततः पौरजनः सर्वः श्रुत्वा रामाभिषेचनम् ।
प्रभातां रजनीं दृष्ट्वा चक्रे शोभयितुं पुरीम् ॥२-६-१०॥

Slōka 11 / श्लोक ११

सिताभ्रशिखराभेषु देवतायतनेषु च ।
चतुष्पधेषु रध्यासु चैत्येष्वट्टाल केषु च ॥२-६-११॥

Slōka 12 / श्लोक १२

नानापण्यसमृद्धेषु वणिजामापणेषु च ।
कुटुम्बिनां समृद्धेषु श्रीमत्सु भवनेषु च ॥२-६-१२॥

Slōka 13 / श्लोक १३

सभासु चैव सर्वासु वृक्षेष्वालक्षितेएशु च ।
ध्वजाः समुच्छ्रिताश्चित्राः पताकाश्चाभवंस्तदा ॥२-६-१३॥

Slōka 14 / श्लोक १४

नटनर्तकसंघानां गायकानां च गायताम् ।
मनःकर्णसुखा वाचः  शुश्रुवुश्च ततस्ततः ॥२-६-१४॥

Slōka 15 / श्लोक १५

रामाभिषेकयुक्ताश्च कथाश्चक्रुर्मिथो जनाः ।
रामाभिषेके संप्रप्ते चत्वरेषु गृहेषु च ॥२-६-१५॥

Slōka 16 / श्लोक १६

बाला अपि क्रीडमाना गृ हद्वारेषु संघशः ।
रामाभिषवसंयुक्ताश्चक्रुरेवं मिथः कथाः ॥२-६-१६॥

Slōka 17 / श्लोक १७

कृतपुष्पोपहारश्च धूपगन्धाधिवासितः ।
राजमार्गः कृतः श्रीमान् पौरै रामाभिषेचने ॥२-६-१७॥

Slōka 18 / श्लोक १८

प्रकाशकरणार्धं च निशागमनशञ्कया ।
दीपवृक्षां स्तथाचक्रु रनुर्थ्यसु सर्वशः ॥२-६-१८॥

Slōka 19 / श्लोक १९

अलङ्कारं पुरस्त्यवं कृत्वा तत्पुरवासिनः ।
आकाङ्क्षमाणा रामस्य यौवराज्याभिषेचनम् ॥२-६-१९॥

Slōka 20 / श्लोक २०

समेत्य संघशः सर्वे चत्वरेषु सभासु च ।
कथयन्तो मिथस्तत्र प्रशशंसुर्जनाधिपम् ॥२-६-२०॥

Slōka 21 / श्लोक २१

अहोओ महात्मा राजायमिक्ष्वाकुकुलनन्दनः ।
ज्ञात्वा यो वृद्ध मात्मानं रामं राज्येऽभिषेक्ष्यति ॥२-६-२१॥

Slōka 22 / श्लोक २२

सर्वेऽप्यनुगृहीताः स्म यन्नो रामो महीपतिः ।
चिराय भविता गोप्ता दृष्टलोकपरावरः ॥२-६-२२॥

Slōka 23 / श्लोक २३

आनुद्धतमना विद्वान् धर्मात्मा भ्रातृवत्सलः ।
यधा च भ्रातृषु स्निग्धस्तथास्मास्वपि राघवः ॥२-६-२३॥

Slōka 24 / श्लोक २४

चिरं जीवतु धर्मात्मा राजा दशरथोऽनघः ।
यत्प्रसादेनाभिषिक्तं रामं द्रक्ष्यामहे वयम् ॥२-६-२४॥

Slōka 25 / श्लोक २५

एवंविधं कथयतां पौराणां शुश्रुवुस्तदा ।
दिग्भ्योऽपि श्रुतवृत्तान्ताः प्राप्ताजानपदा नराः ॥२-६-२५॥

Slōka 26 / श्लोक २६

ते तु दिग्भ्यः पुरीं प्राप्ता द्रष्टुं रामाभिषेचनम् ।
रामस्य पूरयामासुः पुरीं जानपदा जनाः ॥२-६-२६॥

Slōka 27 / श्लोक २७

जनौघै स्तैर्विसर्पद्भिः शुश्रुवे तत्र निस्वनः ।
पर्वसूदीर्णवेगस्य सागरस्येव निस्वनः ॥२-६-२७॥

Slōka 28 / श्लोक २८

ततस्तदिन्द्रक्षयसन्निभं पुरं ।
दिदृक्षुभिर्जानपदै रुपागतैः ।समन्ततः सस्वनमाकुलं बभौ ।समुद्रयादोभि रिवार्णवोदकम् ॥२-६-२८॥