किष्किन्धाकाण्डम्डम्
Chapter 62 / सर्गः ६२
Slōka 1 / श्लोक १
Slōka 1
एवम् उक्त्वा मुनिश्रेष्ठम् अरुदम् भृश दुःखितः ।
अथ ध्यात्वा मुहूर्तम् तु भगवान् इदम् अब्रवीत् ॥४-६२-१॥
Slōka 2 / श्लोक २
Slōka 2
पक्षौ च ते प्रपक्षौ च पुनः अन्यौ भविष्यतः ।
चक्षुषी चैव प्राणाः च विक्रमः च बलम् च ते ॥४-६२-२॥
Slōka 3 / श्लोक ३
Slōka 3
पुराणे सुमहत् कार्यम् भविष्यम् हि मया श्रुतम् ।
दृष्टम् मे तपसा चैव श्रुत्वा च विदितम् मम ॥४-६२-३॥
Slōka 4 / श्लोक ४
Slōka 4
राजा दशरथो नाम कश्चित् इक्ष्वाकु वर्धनः ।
तस्य पुत्रो महातेजा रामो नाम भविष्यति ॥४-६२-४॥
Slōka 5 / श्लोक ५
Slōka 5
अरण्यम् च सह भ्रात्रा लक्ष्मणेन गमिष्यति ।
तस्मिन् अर्थे नियुक्तः सन् पित्रा सत्य पराक्रमः ॥४-६२-५॥
Slōka 6 / श्लोक ६
Slōka 6
नैर्ऋतो रावणो नाम तस्य भार्याम् हरिष्यति ।
राक्षसेन्द्रो जनस्थानात् अवध्यः सुर दानवैः ॥४-६२-६॥
Slōka 7 / श्लोक ७
Slōka 7
सा च कामैः प्रलोभ्यन्ती भक्ष्यैः भोज्यैः च मैथिली ।
न भोक्ष्यति महाभागा दुःख मग्ना यशस्विनी ॥४-६२-७॥
Slōka 8 / श्लोक ८
Slōka 8
परमान्नम् च वैदेह्या ज्ञात्वा दास्यति वासवः ।
यत् अन्नम् अमृत प्रख्यम् सुराणाम् अपि दुर्लभम् ॥४-६२-८॥
Slōka 9 / श्लोक ९
Slōka 9
तत् अन्नम् मैथिली प्राप्य विज्ञाय इन्द्रात् इदम् तु इति ।
अग्रम् उद्धृत्य रामाय भू तले निर्वपिष्यति ॥४-६२-९॥
Slōka 10 / श्लोक १०
Slōka 10
यदि जीवति मे भर्ता लक्ष्मणो वा अपि देवरः ।
देवत्वम् गतयोः वा अपि तयोः अन्नम् इदम् तु इति ॥४-६२-१०॥
Slōka 11 / श्लोक ११
Slōka 11
एष्यन्ति प्रेषिताः तत्र राम दूताः प्लवंगमाः ।
आख्येया राम महिषी त्वया तेभ्यो विहंगम ॥४-६२-११॥
Slōka 12 / श्लोक १२
Slōka 12
सर्वथा तु न गंतव्यम् ईदृशः क्व गमिष्यसि ।
देश कालौ प्रतीक्षस्व पक्षौ त्वम् प्रतिपत्स्यसे ॥४-६२-१२॥
Slōka 13 / श्लोक १३
Slōka 13
उत्सहेयम् अहम् कर्तुम् अद्य एव त्वाम् स पक्षकम् ।
इह स्थः त्वम् तु लोकानाम् हितम् कार्यम् करिष्यसि ॥४-६२-१३॥
Slōka 14 / श्लोक १४
Slōka 14
त्वया अपि खलु तत् कार्यम् तयोः च नृप पुत्रयोः ।
ब्राह्मणानाम् गुरूणाम् च मुनीनाम् वासवस्य च ॥४-६२-१४॥
Slōka 15 / श्लोक १५
Slōka 15
इच्छामि अहम् अपि द्रष्टुम् भ्रातरौ राम लक्ष्मणौ ।
न इच्छे चिरम् धारयितुम् प्राणान् त्यक्ष्ये कलेवरम् ।महर्षि तु तत् अब्रवीत् इदम् दृष्ट तत्त्व अर्थ दर्शिनः ॥४-६२-१५॥